بررسی وبهینه سازی حذف آلاینده کشاورزی پارکوات(گراماکسون) با استفاده از نانوفتوکاتالیست بهبود یافتهTiO2/La,S

Authors

  • قدرت اله صباحی استادیار دانشکده گیاه پزشکی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
  • مرتضی اصغری آزمایشگاه پژوهشی فرآیندهای جداسازی (SPRG) دانشگاه کاشان
Abstract:

افزایش روزافزون پساب‌های کشاورزی به‌خصوص آفت‌کش‌ها در روان آب‌ها، آب‌های سطحی و زیر سطحی و ایجاد خطرات زیست‌محیطی ناشی از این آلاینده‌ها سبب گردیده است که حذف آن‌ها از پساب‌های صنعتی، شهری و روستایی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار گردد. وجود آفت‌کش‌ها در پساب‌ها و مخاطرات زیست‌محیطی ناشی از آن، نگرانی‌های عمیقی را درباره سلامت عمومی ایجاد کرده است. پاراکوات (از جمله پرمصرف‌ترین علف‌کش‌ها در ایران و جهان می‌باشد که به‌دلیل فعالیت‌های انسانی، به‌طور پیوسته مقدار آن در آب در حال افزایش می‌باشد. از عوارض عمده این آلاینده، بیماری پارکینگسون می‌باشد. در سال‌های اخیر، استفاده از فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته، بر پایه تولید گونه‌های اکسنده قوی جهت حذف کامل این ترکیبات پیچیده و خطرناک، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در میان روش‌های اکسیداسیون پیشرفته، فرایندهای فتوکاتالیستی کارایی بالایی در تخریب انواع مواد آلی به مواد زیست‌تخریب‌پذیر، کربن‌دی‌اکسید و آب دارند. در این تحقیق، ابتدا به بررسی دقیق فرایند فتوکاتالیستی پرداخته و سپس با استفاده از نانوفتوکاتالیست اکسید تیتانیوم (TiO2 )بهینه‌شده با لانتانید و گوگرد، اقدام به حذف آلاینده خطرناک کشاورزی پارکوات (گراماکسون) تحت تابش نور مرئی گردید. همچنین اثر پارامترهای عملیاتی شامل میزان نانوفتوکاتالیست، مقدار پراکسیدهیدروژن و حجم آلاینده بر روی بازدهی حذف فتوکاتالیستی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد که با به‌کارگیری مقدار 1/0 گرم نانوفتوکاتالیست و دو میلی‌لیتر پراکسیدهیدروژن در 50 میلی‌لیتر آلاینده، می‌توان 8/71درصد از آلاینده گراماکسون را طی مدت چهار ساعت تحت تابش نور مرئی، تجزیه کرد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

کاربرد روش های نوین حذف آلاینده های خطرناک زیست محیطی و بهداشتی با استفاده از نانوفتوکاتالیست ها

تکنولوژی کاربرد نانوفتوکاتالیست ها به طور گسترده ای از سال 1970 میلادی مورد مطالعه قرار گرفته است. تحقیقات زیادی با هدف درک فرایندهای اساسی و ساختاری و افزایش کارایی نانوفتوکاتالیست ها به ویژه برای کنترل آلودگی آب، هوا و خاک انجام شده است. دلیل جذابیت روش نانوفتوکاتالیتیکی عدم امکان حذف بسیاری از آلاینده ها به روش های مرسوم و متداول، امکان استفاده از اکسیژن اتمسفری به عنوان اکسید کننده، انجام ف...

full text

حذف آلاینده رنگی «آبی بازی 3» با استفاده از آزولا فیلیکولوییدس در محلول‌های آبی، همراه با بررسی پتانسیومتریک دیواره سلولی 

MicrosoftInternetExplorer4 Background and Objectives: Azolla Filiculoides as a non-living fern was used in a batch system to remove "Basic Blue 3", which is a cationic dye and a carcinogenic agent.Materials and Methods: We used a batch system by applying certain concentrations of dye contaminant and in the presence of a certain amount of adsorbent under optimum conditions. The main groups ...

full text

ساخت وبهینه سازی لیزر هوا جهت کاربردهای پزشکی

زمینه و هدف: لیزرهای نیتروژن در پزشکی کاربردهای زیادی دارند. نیتروژن مورد استفاده در این لیزرها باید درصد خلوص. استفاده از هوا بعنوان ماده فعال لیزر بعلت سهم تقریباً 75 درصدی نیتروژن در آن وسوسه برانگیز است.در صورت امکان دس تیابی به عمل لیزر در هوا، کاربردهای زیاد و گسترده ای از آن بعلت ارزان و در دسترس بودن هوا درایران و جهان خواهد شدبررسی شودسل چندگانه مقاوم در برابر داروی ریوی، اثرات ،بیولوژی...

full text

استفاده از گیاه ابری نقره ای در حذف آلاینده رنگی از محیط های آبی

ترکیبات رنگی یکی از بحرانی ترین آلاینده ها برای اکوسیستم های طبیعی در محیط زیست هستند. تخلیه فاضلاب های رنگی صنایعی مانند کارخانجات نساجی به آب، منجر به کاهش نفوذ نور خورشید و شدت فتوسنتزگیاهان آبزی و جلبک ها در محیط های آبی می شود که باعث آسیب به محیط زیست می گردد. هدف این پژوهش بررسی حذف رنگ بریلیانت گرین از محلول‌های آبی با استفاده از جاذب ارزان، در دسترس و با آماده سازی آسان گیاه ابری نقره ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 71  issue 1

pages  53- 64

publication date 2018-05-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023